Ur. 1915 w Warszawie, zm. 2006 tamże. Ksiądz rzymskokatolicki, prałat honorowy Jego Świątobliwości, poeta, przedstawiciel współczesnej liryki religijnej. Matura w 1935 w Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego. W 1937 ukazał się pierwszy tomik jego wierszy „Powrót Andersena”. W tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1939 uzyskał absolutorium, a w 1948 obronił pracę magisterską.
W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim.
W 1945 zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie, w 1948 przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku uzyskał tytuł magistra polonistyki.
Zaraz po studiach w seminarium przybył do parafii w Żbikowie k. Pruszkowa, gdzie był wikarym
i uczył religii w szkole specjalnej.
Od 1959 aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci. Był również wieloletnim wykładowcą
i wychowawcą pokoleń kleryków w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym św. Jana Chrzciciela w Warszawie.